Blog Prematuur kleding Neomaatje

  Hallo, Voor alle moeders die net plotseling veel te vroeg zijn bevallen van een prachtig zoontje of dochtertje, hier een positief verhaal. Je wereld staat binnen 1 dag compleet op de kop. Nog geen geboortekaartjes, gedichtje, kinderkamertje, box of kinderwagen klaar staan en toch al papa en mama van een superklein wezentje. Onze zoon Mattias werd precies na 30 weken zwangerschap met een keizersnede ter wereld gebracht. Ik had het HELLP-syndroom en zorgde ervoor dat we allebei in levensgevaar waren. Ons mannetje woog 1045 gram en was nog geen 37 cm lang. Zo groot en zwaar als een pak suiker. Wat vond ik alles eng, zo klein en breekbaar. Gelukkig dacht onze zoon daar anders over en zette alles op alles. Dag na dag liet hij zien dat hij kon vechten. De NICU kwam hij zonder problemen door. Hij groeide, sliep en groeide. Ondertussen stortte ik mij op het borstvoeden (nou ja kolven) ik had hem niet 'af kunnen maken' in de baarmoeder dus dit was ik mijn zoon verschuldigd. Als ik dan ook maar 5 ml had gekolfd sloeg ik helemaal op tilt. Wat een slechte moeder was ik toch. Gelukkig kwam het snel op gang dankzij een briljante neusspray. Eenmaal op de high-care kreeg Mattias een terugval en kreeg hij weer assistentie bij de ademhaling. Hij vond dat brilletje veel fijner om op te sabbelen en weer vocht ons mannetje dag in dag uit om naar huis te komen. Hij kan en kon heerlijk slapen. En ik kletste honderduit tegen hem. Het moment waarop we merkten dat hij meer mee kreeg dan we dachten was het weekend dat hij van de nicu af mocht. Daar hadden we vaste bezoekuren en deze zaterdag waren we 'smiddags geweest en bleven we de avond thuis. Op de tijd waar we normaal in het ziekenhuis waren, ging ons ventje dippen. Zijn zuurstof en ademhaling daalden. Hij miste papa en mama. Vanaf dat moment zijn we iedere avond op tijd geweest. Eenmaal thuis kreeg hij ook nog eens een liesbreukje te verwerken en zaten nog enkele dagen in Groningen. Mattias is...

Thuis op de bank naar baby in de buik kijken Zelf thuis een echo maken van je baby in de buik is een nieuwe trend onder aanstaande ouders. Dit kan met de BabyWatcher. Maar er zijn ook twijfels over nut en risico' Met de BabyWatcher kunnen zwangere vrouwen zelf thuis een echo maken van hun buik. Dit mag maximaal driemaal per dag gedurende 10 minuten, zo blijft de babywatcher binnen de veiligheidsnormen. Puur voor plezier Sinds de lancering van de BabyWatcher op de Nederlandse en Belgische markt, zijn er al zo'n 3000 thuisecho’s gemaakt, zo meldt het AD. Toch is het apparaat niet bedoeld voor medische doeleinden, zegt Raymond Bergs, directeur van BabyWatcher. Het haakt vooral in op de trend dat veel ouders graag een pretecho van hun kind willen. “Je kunt er niks mee meten. Het is puur voor het plezier. Je beleeft de ultieme emotie van een zwangerschap door wat de moeder in haar buik voelt ook zichtbaar te maken.'' Terughoudend Er was ook kritiek toen het bedrijf de BabyWatcher aankondigde. Omdat er weinig bekend is over de risico's van echo's, vindt minister Schippers (VWS) dat terughoudend moet worden omgegaan met het blootstellen van de foetus aan geluidsgolven. Verloskundige Beatrijs Smulders is niet tegen, maar twijfelt aan het nut. “Ik denk dat je schijnzekerheid creëert. Vrouwen doen dit vaak uit ongerustheid, maar het stelt niet altijd gerust'', zegt Smulders. “Echoscopie is een vak. Het is moeilijk om in een echo een menselijk wezen te zien. Je ziet een soort maanlandschap met bobbels, dingen waarvan je vaak niet weet wat het is. Of je ziet het kind niet bewegen omdat het slaapt. Dat roept vragen op. Dan is het beter als er een verloskundige bij is die uitlegt en geruststelt.'' Het is bovendien de vraag of het ultrasone geluid van een echo drie keer 10 minuten per dag wel zo prettig is voor een baby. “Die stress zou ik de baby en mezelf niet willen aandoen. Hoe minder je de...

Hieronder een ingezonden verhaal van een zwangere vrouw, die plotseling veel vroeger dan gepland,moeder werd; Janine van Deurne(32) werd opgenomen toen ze 22,3 weken zwanger was. Ze had hoge bloeddruk. Na 5 dagen rust in het ziekenhuis, werd zij naar huis gestuurd om uiteindelijk met 26,3 weken te bevallen van Dex (2 jaar). Zo was zij plots moeder van een prematuur geboren kindje.. Hoe verliep je bevalling: ... Met 22,3 wkn werd ik al opgenomen in het ziekenhuis met hoge bloeddruk/Hellp. Na 5 dagen mocht ik naar huis om daar verder rust te houden. Met 26 wkn bleek uit een echo dat ons kindje niet genoeg groeide. Ook mijn bloeddruk bleef niet onder controle. Dat werd dus weer ziekenhuisopname. Longrijpingsspuiten en magnesium werden meteen gegeven. Ik heb het nog tot 26,3 wkn uit kunnen houden, echter mijn eigen waarden stegen de pan uit, dus ik moest voor spoed-keizersnede. Ondanks alle onzekerheid en spanning verliep deze heel rustig. Hoe vond je het om zo ineens moeder te worden van een prematuur? Verwarrend, ik voelde mij echt geen moeder. Dat heeft echt wel even tijd nodig gehad. Ik mocht na 2 dagen 1x met hem buidelen, maar daarna duurde het weer 3 weken voordat ik weer mocht buidelen. Ik vond het moeilijk om mij aan Dex te hechten. Na 3 weken toen Dex van de beademing af mocht en we elke dag konden buidelen kon het echte hechten beginnen. Toch had ik wel een schuldgevoel, ik heb de zwangerschap niet af kunnen maken. Kolven vond ik ook een drama, door de stress lukte dit nauwelijks. Borstvoeding geven was het enige wat ik hem echt kon geven en zelfs dat lukte niet. Hoe ben jij omgegaan met de achtbaan van emoties? In het ziekenhuis kregen we maatschappelijk werk aangeboden en daar hebben we goed mee kunnen praten en zij hielp ons om dingen op de rij te zetten. Ik vond het moeilijk om mijn emoties te tonen; familie, vrienden snapten niet goed hoe het allemaal in elkaar zat en ik had er de puf niet voor om het haarfijn uit te leggen....

Wie is Neomaatje eigenlijk? Meestal praat je niet zoveel over jezelf, maar soms moet je jezelf toch nog eens voorstellen. Neomaatje bestaat al bijna 7 jaar en is geboren uit de behoefte van ouders aan leuke, hippe,unieke, maar vooral goed passende prematuurkleding. Die destijds niet verkrijgbaar was.   Doordat ik dagelijks werkte en werk met te vroeggeboren baby’s, kon ik zien en meten waar goede prematuurkleding aan moest voldoen. De kleding moet de medische behandeling niet in de weg staan maar moet zeker comfortabel zijn voor uw prematuur kindje. Met de hippe prematuur kleding van Neomaatje kunt u uw kindje een eigen identiteit meegeven.  Als kleding nog niet is toegestaan kan wellicht een eigen mutsje al leuk zijn. In overleg met andere Nicu-verpleegkundigen heeft  Neomaatje een prachtige, unieke collectie neergezet. Dit alles in een prachtige kwaliteit tricot vervaardigd. In de loop der jaren is de collectie enorm uitgebreid met prematuur fopspenen, slaapzakjes, knuffel- en geurdoekjes etc….. We merken ook vaak dat de prematuurkleding cadeau wordt gegeven. Ouders hebben immers zelf weinig tijd om te shoppen en wat is dan leuker om zoiets te krijgen. Advies bij het aanschaffen van prematuurkleding is altijd mogelijk en ruilen ook!   Sinds enige tijd hebben we een beoordelingslink en hierop komen vrijwel alleen positieve berichten binnen. Best lastig om jezelf dan nog te verbeteren.  We mogen wel zeggen dat  we een bekendheid in Nederland zijn.    

Uw couveusekindje mag mee naar huis. Dit is natuurlijk geweldig nieuws, maar ook wel heel erg spannend. . Het opbouwen van een relatie: U heeft waarschijnlijk lang naar deze dag uitgekeken en zich er zo goed mogelijk op voorbereid. Nu is het zover, uw baby komt thuis en u gaat eindelijk zelf voor uw kind zorgen. Het is heel normaal als u zich af en toe wat onzeker voelt en veel vragen heeft over het verzorgen van uw kind omdat je immers aan elkaar moet wennen in de thuissituatie. Als uw baby eenmaal thuis is, leert u hem pas echt in alle details kennen. Wennen: De eerste periode thuis is soms niet altijd even makkelijk en is hierdoor niet altijd even ontspannen. Uw kind kan onrustig zijn en veel huilen. Dit is een veel voorkomend verschijnsel bij kinderen die in een couveuse gelegen hebben. Een reden voor dit huilen kan zijn, dat kinderen nog moeten wennen aan de voor hen nieuwe omstandigheden thuis, zoals geluiden en geuren en een ritme moeten opbouwen. Ondanks de toegepaste ontwikkelingsgerichte zorg in het ziekenhuis moet uw baby dit ritme toch nog opbouwen. (Ontwikkelingsgerichte zorg richt zich op het individuele gedrag van uw kind waarbij zoveel mogelijk rekening wordt gehouden met het dag- en nachtritme). Als uw baby veel huilt, kunt u proberen hem met behulp van een zacht muziekje op de babykamer en/of een nachtlampje, wat tot rust te brengen. Immers in het ziekenhuis zijn veel geluiden/alarmen. Ook praten tegen of zingen voor uw kind kan helpen. Soms helpt het om uw baby een warm bad (of tummy tub) te geven of wat extra voeding. Bedenk dat een bad niet perse 's morgens hoeft plaats te vinden. Als uw kind onrustig blijft, kunt u een draagdoek of -zak proberen, hierdoor kan uw baby een gevoel van veiligheid krijgen, terwijl u zelf toch mobiel bent. Een hangmat in de box bevestigen is ook een optie. Veel kinderen vallen al snel in slaap als ze op deze manier bij een van de ouders liggen. Een andere tip is om naast het...