Blog Prematuur kleding Neomaatje

Ieder kind verdient een naam De documentaire ‘Ieder kind verdient een naam’ is een samenwerking tussen crossmediaal journalist Denise Eigenbrood   en   Stichting Vrienden Sengerema Hospital . In deze expliciete en integere film wordt de kijker meegenomen naar een Neonatale Intensive Care Unit (NICU) voor baby’s in Sengerema, een district in het Afrikaanse Tanzania. Deze couveuseafdeling waar te vroeg geboren en ernstig zieke baby’ s worden opgenomen, is in 2015 door Nederlandse artsen vanuit Stichting Vrienden Sengerema Hospital is opgericht. De belangrijkste reden hiervoor was de hoge babysterfte in Tanzania, namelijk tienmaal hoger dan in Nederland. De toentertijd 26-jarige @ Milou van Ingen , werkzaam in het   Radboudumc   /   Radboudumc Amalia kinderziekenhuis , zei gelijk voluit ‘ja’ toen haar werd gevraagd vanuit de stichting projectleider te worden van ‘Project NICU’. Een functie die begon met het schrijven van protocollen en gebruiksklaar maken van de toekomstige NICU. Inmiddels staat deze functie vooral in het teken van het niveau handhaven, verder opleiden van personeel en plannen bijstellen waar nodig. Al dit harde werk door Nederlandse medici in samenwerking met het NICU personeel in Sengerema werpt zijn vruchten af: In 2017 daalde het sterftecijfer met 40% en het ziekenhuis waar tot drie jaar terug baby’s frequent overleden, heeft nu een grotendeels zelfstandig functionerende NICU met hogere overleving.   In november 2018 vertrok Milou voor de zesde keer in drie jaar naar haar geliefde NICU om, naast het draaien van 24-uurs bereikbaarheidsdiensten, te inventariseren en plannen te maken voor wat er nog nodig is om het uiteindelijke doel te bereiken: een zelfredzame NICU en een verdere daling van het sterftecijfer. De titel ‘Ieder kind verdient een naam’ is gebaseerd op het feit dat ouders in Tanzania vanwege het hoge risico op...

Afgelopen weekend was het Wereld prematurendag ; 17 november. een dag waarop veel aandacht uitgaat naar het te vroeggeboren kindje en zijn of haar ouders. De wereld is nog vrij onbekend met vroeggeboorte. Totdat je er zelf mee te maken krijgt, dan hoor je opeens; oh ja, die en die is ook te vroeggeboren. Het is een rollercoaster die de ouders doormaken; vele emoties koemen voorbij; angst, verdriet, blijdschap, hoop, vrees, frustraie etc..... Door er in de media veel aandacht aan te geven, wordt het een onderwerp wat niet meer onbekend is bij het grote publiek. Neomaatje heeft ook meegedaan met een kortingsactie; daar hebben heel veel prematuurtjes van kunnen genieten. Goed gedaan!!

Geurdoekjes zijn heel belangrijk in het hechtingsproces tussen ouder en kind. Vooral als het kindje te vroeg is geboren en in de couveuse ligt. De ouders kunnen het kindje ws niet regelmatig vasthouden, waardoor het kindje de geur van de ouders lange tijd moet missen. Het reukorgaan van het kindje is al goed ontwikkelt op jonge leeftijd. Door een geurdoekje te dragen en dit bij het kindje te leggen, kan het kindje aan de geur wennen en zal er herkenning op gaan treden. Bovendien kunnen de ouders de couveuse iets eigens geven; het kleine babykamertje inrichten. Neomaatje heeft diverse geurdoekjes op de site staan. Ook zijn er leuke combi's met bijpassende mutsjes.   

  Hallo, Voor alle moeders die net plotseling veel te vroeg zijn bevallen van een prachtig zoontje of dochtertje, hier een positief verhaal. Je wereld staat binnen 1 dag compleet op de kop. Nog geen geboortekaartjes, gedichtje, kinderkamertje, box of kinderwagen klaar staan en toch al papa en mama van een superklein wezentje. Onze zoon Mattias werd precies na 30 weken zwangerschap met een keizersnede ter wereld gebracht. Ik had het HELLP-syndroom en zorgde ervoor dat we allebei in levensgevaar waren. Ons mannetje woog 1045 gram en was nog geen 37 cm lang. Zo groot en zwaar als een pak suiker. Wat vond ik alles eng, zo klein en breekbaar. Gelukkig dacht onze zoon daar anders over en zette alles op alles. Dag na dag liet hij zien dat hij kon vechten. De NICU kwam hij zonder problemen door. Hij groeide, sliep en groeide. Ondertussen stortte ik mij op het borstvoeden (nou ja kolven) ik had hem niet 'af kunnen maken' in de baarmoeder dus dit was ik mijn zoon verschuldigd. Als ik dan ook maar 5 ml had gekolfd sloeg ik helemaal op tilt. Wat een slechte moeder was ik toch. Gelukkig kwam het snel op gang dankzij een briljante neusspray. Eenmaal op de high-care kreeg Mattias een terugval en kreeg hij weer assistentie bij de ademhaling. Hij vond dat brilletje veel fijner om op te sabbelen en weer vocht ons mannetje dag in dag uit om naar huis te komen. Hij kan en kon heerlijk slapen. En ik kletste honderduit tegen hem. Het moment waarop we merkten dat hij meer mee kreeg dan we dachten was het weekend dat hij van de nicu af mocht. Daar hadden we vaste bezoekuren en deze zaterdag waren we 'smiddags geweest en bleven we de avond thuis. Op de tijd waar we normaal in het ziekenhuis waren, ging ons ventje dippen. Zijn zuurstof en ademhaling daalden. Hij miste papa en mama. Vanaf dat moment zijn we iedere avond op tijd geweest. Eenmaal thuis kreeg hij ook nog eens een liesbreukje te verwerken en zaten nog enkele dagen in Groningen. Mattias is...

Thuis op de bank naar baby in de buik kijken Zelf thuis een echo maken van je baby in de buik is een nieuwe trend onder aanstaande ouders. Dit kan met de BabyWatcher. Maar er zijn ook twijfels over nut en risico' Met de BabyWatcher kunnen zwangere vrouwen zelf thuis een echo maken van hun buik. Dit mag maximaal driemaal per dag gedurende 10 minuten, zo blijft de babywatcher binnen de veiligheidsnormen. Puur voor plezier Sinds de lancering van de BabyWatcher op de Nederlandse en Belgische markt, zijn er al zo'n 3000 thuisecho’s gemaakt, zo meldt het AD. Toch is het apparaat niet bedoeld voor medische doeleinden, zegt Raymond Bergs, directeur van BabyWatcher. Het haakt vooral in op de trend dat veel ouders graag een pretecho van hun kind willen. “Je kunt er niks mee meten. Het is puur voor het plezier. Je beleeft de ultieme emotie van een zwangerschap door wat de moeder in haar buik voelt ook zichtbaar te maken.'' Terughoudend Er was ook kritiek toen het bedrijf de BabyWatcher aankondigde. Omdat er weinig bekend is over de risico's van echo's, vindt minister Schippers (VWS) dat terughoudend moet worden omgegaan met het blootstellen van de foetus aan geluidsgolven. Verloskundige Beatrijs Smulders is niet tegen, maar twijfelt aan het nut. “Ik denk dat je schijnzekerheid creëert. Vrouwen doen dit vaak uit ongerustheid, maar het stelt niet altijd gerust'', zegt Smulders. “Echoscopie is een vak. Het is moeilijk om in een echo een menselijk wezen te zien. Je ziet een soort maanlandschap met bobbels, dingen waarvan je vaak niet weet wat het is. Of je ziet het kind niet bewegen omdat het slaapt. Dat roept vragen op. Dan is het beter als er een verloskundige bij is die uitlegt en geruststelt.'' Het is bovendien de vraag of het ultrasone geluid van een echo drie keer 10 minuten per dag wel zo prettig is voor een baby. “Die stress zou ik de baby en mezelf niet willen aandoen. Hoe minder je de...